فهرست موضوعات

بدست اوردن IP Address :

بدست اوردن ip سايت:

مدل آدرس دهی IP

نحوه اختصاص IP

Sub netting

۱- کلاس A :

۲- کلاس B :

۳- کلاس C :

۴و۵- کلاس‌هاي D و E :

 

IP چيست وچگونه آن را بدست بیاوریم؟

IP شماره‌ ايست که به هر کامپيوتر متصل به اينترنت می‌شود تا بتوان به‌کمک آن شماره به آن کامپيوترها دسترسی داشت. اين عدد برای کامپيوترهايی که حالت سرور دارند (مثلا سايت‌ها) و نيز کامپيوتر‌های کلاينتی که معمولا به روشی غير از شماره‌گيری (Dial Up) به اينترنت وصل هستند، عددی ثابت و برای ديگران عددی متغير است. مثلا هر بار که شما با شرکت ISP خود تماس گرفته و به اينترنت وصل می‌شويد، عددی جديد به شما نسبت داده می‌شود.
اين عدد يک عدد ۳۲ بيتی (۴ بايتی) است و برای راحتی به‌صورت زير نوشته می‌شود:
xxx.xxx.xxx.xxx که منظور از xxx عددی بين ۰ تا ۲۵۵ است . مثلا ممکن است آدرس شما به صورت 195.219.176.69 باشد. حتی اسم‌هايی مثل www.yahoo.com که برای اتصال استفاده می‌کنيد، در نهايت بايد به يک IP تبديل شود، تا شما سايت ياهو را ببينيد.
در IP معمولا xxx اولی معنای خاصی دارد و باید اين را بگويم که اگر به روش Dial Up به اينترنت وصل شويد، معمولا عددی که به عنوان xxx اول می‌گيريد، مابين 192 تا 223 خواهد بود.اين توضيح برای تشخيص کامپيوترهای کلاينت از سرور (حداقل در ايران) بسيار می‌تواند مفيد باشد.
بعد از اتصال به اينترنت برای به دست آوردن IP خود، از دستور IPCONFIG در command prompt استفاده کنيد.

------------------------------------------------------------

بدست اوردن IP Address :

روش پیدا کردن : مسیر زیر را طی کنید :

Start --> Run-->type:CMD

در صفحه ای که باز میشود دستور Ipconfig را وارد کنید .مشخصات IP Address شما ظاهر میشود .

نکته در صورتی که IP Address شما Public نیست که اولا در رنج های گفته شده نباشد و امثال آن.

دوما به سایت http://www.ip-adress.com/ رفته و منتظر بما نید تا IP اینترنتی شما را نشان بدهد.اگر IP Address ای که از طریق دستور Ipconfig پیدا کردید با این IP یکسان نباشد احتمال بسیار زیاد ای پی شما Private هست.

------------------------------------------------------------

بدست اوردن ip سايت:

برای بد ست اوردن ip سايت می توانيم در همان command prampt از دستور ping استفاده کنيم مانند مثال اگر بخواهيم ip سايت yahoo را پيدا کنيم مانند دستور زير عمل می کنيم

C:\>ping yahoo.com  می بينيد که براحتی ip سايت yahoo به شما نشان خواهد داد .

مدل آدرس دهی IP
علاوه بر جايگاه پروتکل ها، يکی ديگر از عناصر مهم در زيرساخت شبکه های مبتنی بر TCP/IP مدل آدرس دهی IP است . مدل انتخابی می بايست اين اطمينان را بوجود آورد که اطلاعات ارسالی بدرستی به مقصد خواهند رسيد. نسخه شماره چهار IP ( نسخه فعلی ) از 32 بيت برای آدرس دهی استفاده کرده که به منظور تسهيل در امر نمايش بصورت چهار عدد صحيح ( مبنای ده ) که بين آنها نقطه استفاده شده است نمايش داده می شوند.

نحوه اختصاص IP
نحوه اختصاص IP به عناصر مورد نياز در شبکه های مبتنی بر TCP/IP يکی از موارد بسيار مهم است . اختصاص IP ممکن است بصورت دستی و توسط مديريت شبکه انجام شده و يا انجام رسالت فوق بر عهده عناصر سرويس دهنده نرم افزاری نظير DHCP و يا NAT گذاشته گردد

برو به ابتدای صفحه ..

 

Sub netting
يکی از مهمترين عمليات در رابطه با اختصاص IP مسئله Sub netting است. مسئله فوق به عنوان هنر و علمی است که ماحصل آن تقسيم يک شبکه به مجموعه ای از شبکه های کوچکتر (Subnet) از طريق بخدمت گرفتن ۳۲ بيت با نام Subnet mask بوده که بنوعی مشخصه (ID) شبکه را مشخص خواهد کرد.

کلاسهای آدرس IP

 ۵ کلاس مختلف  برای ip  تعريف شده است و به ترتيب با حروف A و B و C و D و E معيين مي‌شوند. حالا توضيح در مورد اين کلاس‌ها:

۱- کلاس A :
IP هايي در اين کلاس قرار مي‌گيرند که بايت اول اونها در محدوده ۱ تا ۱۲۶ باشد. اگر اين‌ها رو به باينري تبديل کنيم مي‌بينيم که مي‌شود ۰۰۰۰۰۰۰۱ تا ۰۱۱۱۱۱۱۰
بنابراين اگه يک IP مثلا به صورت 50.123.212.34 باشد، در اين کلاس قرار مي‌گيرد زيرا بايت اول اون که ۵۰ است بين ۱ تا ۱۲۶ قرار دارد.
يه کم با دقت بيشتر به اين کلاس نگاه کنيد. دقت کنيد که تمام اعدادي که بين ۰۰۰۰۰۰۰۱ تا ۰۱۱۱۱۱۱۰ قرار دارند، يک ويژگي مشترک دارند و اون هم اين است که بيت اول همشون عدد ۰ است. پس اگر آدرسي به ما بدهند که بيت اول از بايت اول اون ۰ باشد، مربوط به کلاس A است. مثل همين 50.123.212.34 را اگر در نظر بگيرم، بايت اول اون ۵۰ است که اگه اونو به صورت باينري بنويسم ( و دقت کنم که حاصل رو به صورت يک عدد ۸ بيتي در بياورم) مي‌شود: ۰۰۱۱۰۰۱۰ که اولين رقم از سمت چپ رقم صفر است.
وقتي يک IP داشته باشيم که در کلاس A باشد، در اين حالت، ID شبکه براي اون IP، بايت اول خواهد بود و ID ميزبانش هم سه بايت بعدي. يعني مثلا اگر شرکتي را بدانيم که IP ي به صورت 50.123.212.34 در اختيار دارد، فورا مي‌فهميم که ID شبکه‌اش ۵۰ است و ID ميزبان مجموعه‌اي از xxx.xxx.xxx خواهد بود. بنابراين اين شرکت شرکتي بزرگ است و محدوده بزرگي از IP ها را در اختيار دارد که در همه‌شان بايت اول عدد ۵۰ است ولي بايت‌هاي بعدي متفاوت است!
ملاحظه مي‌کنيد که فقط تعداد ۱۲۶ عدد از همچين کلاسي وجود دارد يعني فقط ۱۲۶ شرکت مي‌تونند همچين IP هايي رو داشته باشند و از طرف ديگه خيلي کم پيش مياد که کسي بخواد همچين مجموعه بزرگي از IP ها رو خريداري کند. بنابراين اين کلاس مخصوص آژانسهای ستون فقرات ( Back Bone ) يا شبکه های بزرگ مثل (NFSnet يا ARPAnet) استفاده می شود. با خريد هر کدام از اين ۱۲۶ حالت از کلاس A مي‌تونيم به حدود ۱۷ ميليون IP دسترسي داشته باشيم!

 

برو به ابتدای صفحه ..

۲- کلاس B :
IP هايي در اين کلاس قرار مي‌گيرند که بايت اول اونها در محدوده ۱۲۸ تا ۱۹۱ باشد. اگر اين‌ها رو به باينري تبديل کنيم مي‌بينيم که مي‌شود ۱۰۰۰۰۰۰ تا ۱۰۱۱۱۱۱۱
بنابراين اگه يک IP مثلا به صورت 180.123.212.34 باشد، در اين کلاس قرار مي‌گيرد زيرا بايت اول اون که ۱۸۰ است بين ۱۲۸ تا ۱۹۱ قرار دارد.
يه کم با دقت بيشتر به اين کلاس نگاه کنيد. دقت کنيد که تمام اعدادي که بين ۱۰۰۰۰۰۰ تا ۱۰۱۱۱۱۱۱ قرار دارند، يک ويژگي مشترک دارند و اون هم اين است که بيت اول همشون عدد ۱ و بيت دوم همشون عدد ۰ است. پس اگر آدرسي به ما بدهند که بيت اول از بايت اول اون ۱ و بيت دوم از بايت اول اون ۰ باشد، مربوط به کلاس B است. مثل همين 180.123.212.34 را اگر در نظر بگيرم، بايت اول اون ۱۸۰ است که اگه اونو به صورت باينري بنويسم مي‌شود: ۱۰۱۱۰۱۰۰ که اولين رقم از سمت چپ رقم يک و دومين رقم صفر است.
وقتي يک IP داشته باشيم که در کلاس B باشد، در اين حالت، ID شبکه براي اون IP، مجموعه دو بايت سمت چپ خواهد بود و ID ميزبانش هم دو بايت سمت راست. يعني مثلا اگر شرکتي را بدانيم که IP ي به صورت 180.123.212.34 در اختيار دارد، فورا مي‌فهميم که ID شبکه‌اش 180.123 است و ID ميزبان مجموعه‌اي از xxx.xxx خواهد بود. يعني ???.???.180.123 شکل IP هايي است که مي‌توان براي اون در نظر گرفت. پس می‌توان نتيجه گرفت که 16382 شبکه گوناگون در اين کلاس قابل تعريف است ( يعني به 16382 شرکت مختلف مي‌توان از اين کلاس‌ها داد ) ، و هر شبکه می‌تواند 65534 ماشين ميزبان را تعريف کند. ( يعني هر کسي که يک عدد از اين کلاس‌ها بگيرد، تعداد 65534 از IP ها را در اختيار خواهد داشت )
آدرسهای کلاس B بسيار پرکار هستند، و برای اختصاص دادن به شبکه‌های بزرگ مناسب است. در حال حاضر تقريبا همه آدرس های کلاس B اختصاص داده شده اند، برای همين عملا نمی‌توان آدرسی از کلاس Bگرفت.

 

برو به ابتدای صفحه ..

۳- کلاس C :
IP هايي در اين کلاس قرار مي‌گيرند که بايت اول اونها در محدوده ۱۹۲ تا ۲۲۳ باشد. اگر اين‌ها رو به باينري تبديل کنيم مي‌بينيم که مي‌شود ۱۱۰۰۰۰۰ تا ۱۱۰۱۱۱۱۱
بنابراين اگه يک IP مثلا به صورت 210.123.212.34 باشد، در اين کلاس قرار مي‌گيرد زيرا بايت اول اون که ۲۱۰ است بين ۱۹۲ تا ۲۲۳ قرار دارد.
يه کم با دقت بيشتر به اين کلاس نگاه کنيد. دقت کنيد که تمام اعدادي که بين ۱۱۰۰۰۰۰ تا ۱۱۰۱۱۱۱۱ قرار دارند، يک ويژگي مشترک دارند و اون هم اين است که دو بيت اول همشون عدد ۱ و بيت سوم همشون عدد ۰ است. پس اگر آدرسي به ما بدهند که دو بيت اول از بايت اول اون ۱ و بيت سوم از بايت اول اون ۰ باشد، مربوط به کلاس C است. مثل همين 210.123.212.34 را اگر در نظر بگيرم، بايت اول اون ۲۱۰ است که اگه اونو به صورت باينري بنويسم مي‌شود: ۱۱۰۱۰۰۱۰ که دو رقم از سمت چپ رقم يک و دومين رقم صفر است.
وقتي يک IP داشته باشيم که در کلاس C باشد، در اين حالت، ID شبکه براي اون IP، مجموعه سه بايت سمت چپ خواهد بود و ID ميزبانش هم تنها بايت سمت راست. يعني مثلا اگر شرکتي را بدانيم که IP ي به صورت 210.123.212.34 در اختيار دارد، فورا مي‌فهميم که ID شبکه‌اش 210.123.212 است و ID ميزبان مجموعه‌اي از xxx خواهد بود. يعني ???.210.123.212 شکل IP هايي است که مي‌توان براي اون در نظر گرفت. پس می‌توان نتيجه گرفت که حدود ۲ ميليون عدد از اين نوع کلاس وجود دارد ( يعني به ۲ ميليون شرکت مي‌توان از اين کلاس‌ها داد ) و هر شبکه از اين کلاس می‌تواند 254 ماشين ميزبان را تعريف کند. ( يعني هر کسي که يک عدد از اين کلاس‌ها بگيرد، تعداد 254 از IP ها را در اختيار خواهد داشت )
در حاضر کلاس C بهترين و پرکاربردترين کلاس از آدرسهای IP است. مثلا اگر شرکتي بخواهد ۱۰۰۰ عدد IP داشته باشد، کافي‌است که مثلا ۴ تا از اين کلاس‌ها خريداري کند. ( هر کدام مي‌تونند ۲۵۴ عدد IP داشته باشند و ۴ تا کلاس بيش از ۱۰۰۰ عدد IP خواهد بود)

۴و۵- کلاس‌هاي D و E :
کلاس D برای فرستادن يک بسته به طور همزمان برای چند ماشين ميزبان کاربرد دارد، و برای عمليات رسانه ای بکار می‌رود. همان طور که در شکل مشخص است، آدرس های کلاس D آدرسهای Multicast هستند که خيلی کم استفاده می‌شوند. ( Multicast هم اکنون با ارتباطات چند رسانه ای مثل ارتباطات Mbone استفاده می‌شوند.) بايت اول اين آدرس‌هاي IP بين ۲۲۴ تا ۲۳۹ است. اگه به صورت باينري بنويسيم مي‌بينيم که در بايت اول همه اينها، سه بيت اول عدد ۱ و بيت‌ چهارم عدد ۰ است.
کلاس E هم فعلا کاربرد خاصی ندارد. اين کلاس برای استفاده در آينده رزرو شده است. بايت اول اين آدرس‌هاي IP بين ۲۴۰ تا ۲۴۷ است. اگه به صورت باينري بنويسيم مي‌بينيم که در بايت اول همه اينها، چهار بيت اول عدد ۱ و بيت‌ پنجم عدد ۰ است.

برو به ابتدای صفحه ..